اگر ما به هر طريقي همه ي منابع تحت فشار و آسيب
سلولي راحذف كنيم آيا مامي توانيم فرآيند پیرگوشی شدن سلولي را متوقف كنيم؟
همانند اين سوالات رامي توان به درستي در الگوهاي ساده ي موجودات زنده يافت(همانند كرم ميوه) يا در كاشت
سلول در يك آزمايشگاه ،ودر يك حادثه،ناسازگاري آثار اين بخش،بعضي از مدارك از اين تصور كه سلول ها حاوي يك
اصل برنامه ي ژنتيكي هستندحمايت مي كند.رونويسي ازتمام گروهاي ژني بيشتر از زمان معين،سرانجام به بي ثباتي و مرگ منتهي مي شود.(نظرsedman.ahmad&bai.2002)
اگر نمونه اي وجود داشت كه خدماتي مانند(ساعات)،بيان كننده ي سلول هايي است كه اقدام به برنامه ريزي
مي كنند؟اتفاقي كه مشاهده شده است آشكار مي كند اين كه مي توان قطعي نكرد.محدوده ي عمر آن ها را
(75يا3سالگي):اكنون،پايان محدوده ي عمرشان نزديك است،آن ها نشان مي دهند يك آسيب شناسي حلزون
ساده تر را،شامل سلول هاي مويي از دست رفته.فرض مورد انتظار براي قیمت سمعک عمر يك سلول مويي خارجي سالم(بدون
آسيب ديدگي)65 سال است.ما مي توانيم به آساني ببينيم چرا يك انسان ممكن است شروع به از دست دادن
سلولهاي مويي بعد از يك دهه ميكند،اما چرا در يك موش اين از دست دادن كمتر از سه سال مي باشد؟ سلولها
سلولها ومحيط پيرامون ضروريشان در موش ها وانسان شبيه هم است(ودر موش ها احتمالا يك شيوه ي زندگي
سالم تري دارند)تفاوت عمده اين است كه اساس شدت متابوليسم براي حيوانات بزرگترخيلي پايين تر از حيوانات
كوچك مي باشد. در هر جنبه برنامه ريزي شده ي سالخوردگي بايد شدت متابوليسم با شدت مصرف اكسيژن در
موجود زنده هنجارمي باشد(Barda،2002(
اين اشاره ميكند به اينكه همانطور كه يك برنامه به سمت تنش وآسيب ميل ميكند همانطور به وسيله ي توليد
متابوليسم ايجاد ميكند واز اينكه كاملا دروني يا خودبخودي پارگی پرده گوش باشد بعيد است.
دراين ميان سلول هايي كه ظرفيت خود(توانايي خود)رابراي ميتوز(تقسيم )حفظ كرده اند،در تمام يا سراسرعمر
(زندگي)يك عضو محدوديت(تقسيم شدن)وجود دارد.حتي پايين تر از حد مطلوب شرايط،در هر نوع سلولي ظاهر مي شود فقط تعداد معيني تقسيم ميتوز مي باشد.همانند نظريه هايي پيروي مي كنند از تئوري هاي پايه اي سالخوردگي كه ظاهر مي شوند بيشتر مربوط به بافت هايي مي شود كه اهميت سلول هاي جايگزيني در سراسر(تمام)مرمت را نشان مي دهند.